GURBETÇİ
Gurbet el onlara yeni yurt olmuş
Çile çeker hasret çeker gurbet'çi
Hasret ile benzi sararmış solmuş
Vatan diye yaşlar döker gurbetçi
Tat alamaz olur, geceden günden
İsterki kopmasın geçmişten dünden
Sabahları şafakta kalkıp erkenden
Koşar adım işe çıkar gurbetçi
Her yıl Haziran'da, çıldırır hisler
Karanlık dünya’sını hayaller süsler
Engel olmaz artık bulutlar sisler
Bütün engelleri yıkar gurbetçi
Vatan için olurlar, divane deli
Düşer yola her yıl öder bedeli
Aklından çıkmıyor gitti gideli
Koşar şimşek olur çakar gurbetçi
Çoğunun gidecek yok arabası
Nerden bulacak'ki uçak parası
Bir de harçlık iki üç bin arası
Çaresiz boynunu büker gurbetçi
On bir ay özlemle hayaller eder
Bin bir çile ile yurduna gider
Her şey iki kattır isterler öder
İçi sızlayarak bakar gurbetçi
Yıllarca devlet'e yamaydı markı,
Gurbet'çi dövizi çevirdi çarkı
Bana ne demedi, söylendi belki.
Vatan için her yöne akar gurbetçi
Gelir heyecanla, her yere koşar
Nede çabuk bitti diyerek şaşar
On iki ay aldığı havayla yaşar
Vitesi geriye takar gurbetçi
Bir gün biletini başkası alır
Bu son gelişidir tabutla gelir
Nice hayallerle beraber ölür
Maziyi, atiyi, yakar gurbetçi
Kul Cihat'ım yıllar yılı inledik,
Geldi siyasetçi sade dinledik,
Sahip çıkan yoktur artık anladık
Bir birine sahip çıkar gurbetçi
Cihat Zorlu