Merkel politikalarını elbette Türkiye de arıyor. Hatta Almanya’da devletin dış politikaları fazla bir değişim göstermez diyenler de yok değildi. Türkiye ile Almanya arasında tutturulan saygıya dayalı dengenin devamının saglanacağı ümidi vardı. Özellikle NATO dayanışmasının  önemli olduğu şu günlerde Almanya ve Türkiye’nin samimiyeti sarsıcı açıklamalardan uzak durması gerekiyor. Atina’yı şımartacak açıklamalar herşeyden önce dostluğa zarar verir.  Almanya sadece hakkaniyet ölçülerinde ve sorunlara NATO müttefikliği çerçevesinde bakmalıdır. Bu da hiç o kadar zor değil. Son 20 yılda Ege ve Kıbrıs’ta her Türk ve Yunan politikalarına saygı duyan bir politika izle-yen bir Berlin çözümde de önemli  rol oynayabilir. Yunanistan’ı Ege kıta sahanlığı konusunda şımartacak açıklamalar mesnetsizdir ve Türk-Alman ilişkilerinde kırgınlıklara yol açar. Bu durumda Türkiye ile yakın ilişkileri arzulayan İngiltere, bölgede Almanya’nın “güvenilir müttefik” rolünü kaptırdı. Türkiye bizim için önemli değildir diyecek bir Almanya’yı hayal edemiyorum. Kohl – Schröder – Merkel çizgisinin sanırım Scholz Hükümeti’nin tam olarak kavrayamadığına inanıyorum. Özellikle dışişleri bakanı Baerbock hassas bir güven dengesini gerektiren Yunanistan – Türkiye ilişkilerinde dikkatli olmalı.  Uluslarası ilişkilerde güçten önce güven gelir. Çünkü dostluk için en önemli terazidir güven. Terazinin topu kaçarsa bundan herkes zarar görür. En çokta 3 asırlık  müttefikliği olan Türkler ve Almanlar.

Ülkelerin dış politikası bir anda değişmez. Türkiye gibi bir müttefik basit parti ideolojileri kapsamında ele alınamaz. Devletin dış politikasını hükümetler yönlendirir ama Alman ya’nın “12 millik Yunan tezlerine destek çıkması doğru  değildir. Almanya Ege’de dikkat etmeli...