Uluslararası siyasete yönelik uyarıları ile tanınan KONAD Genel Başkanı Sait Özcan Almanya – Avrupa – Enerji üçgenine yönelik açıklamalarında dikkatleri emperyalist oyunlara çekti. Özcan açıklamasında, “Avrupa’nın her türlü enerji ve stratejik ihtiyacı için açılan tartışmalarda içinde Türkiye’nin mutlaka yer alıyor olması dikkat çekici. Türkiye karşıtı odakların, ülkemizin AB için oldukça önemli olduğunu söyleyebilmek adına Türkiye aleyhtarı cümleler kurmak için kendilerini zorladığını görüyorum. Ne Türkiye’yi kendilerine yaklaştırmak istiyorlar, ne de Türkiye’den vazgeçebiliyorlar” dedi.

Rusya-Ukrayna krizine yönelik açıklamalarında ise, Türkiye’nin bağımsız politika izlemesine müsade edilmemesi gerektiği ve Türkiye’nin AB ruhunu yok saydığını belirtecek kadar ileri giden Avrupa borazanları, Türkiye’nin izlediği “Komşular arası taraf tutmama” politikasına alışmaya mecbur kaldılar. Türkiye, Şubat ayında tüm Avrupa ile birlikte krizde Rus karşıtı bir politika izlese idi, ortaya çıkabilecek yeni sorunlar Avrupalıları zaten ilgilendirmiyordu” dedi.

Suriye konusuna da değinen KONAD Başkanı, “Türk - Rus ilişkilerinin varacağı boyut batı başkentlerindeki hiç bir siyasetçiyi ilgilendirmiyor. An itibarı ile İngiltere’nin tilki siyasetçilerinden başka hiç kimse bu konuda üç adım ilerisini düşünebilecek kapasitede değil. Türkiye taraf olsaydı, güneydeki kargaşanın boyutu çok derin olacaktı. Olası her türlü kargaşa ve senaryo sadece ve sadece bir ülkenin, en güçlü ülkenin işine yarayacaktır. Çünkü dünyanın süper gücü yeni bir oyun kurabilmesi için onlara kaos coğrafyaları gereklidir. Ancak oralarda oyun kurup, sınır çizip kendi hayallerini ortaya koyabilirler. Emperyalizmin bölüp, parçalayıp yutabilmesi için sürekli tekrarlanan oyun da budur. Türkiye artık emperyalistlerin oyunlarını bozuyor” şeklinde konuştu.

https://ayturk.de/yazarlar/sait-oezcan/emperyalizmi-sorgulamayan-halklar-bu-k-s-cok-uesueyecekler 

Almanya'da bu yıl kış aylarında ortaya çıka-cak enerji krizine karşı elektrikli ısıtıcılar yok satıyor. Olası bir krizin yaşanabileceği endişesiyle vatandaşlar şimdiden evlerine elektrikli ısıtıcılar almaya başladı.

Piyasa araştırma firması GFK'ye göre, Almanya'da 2022'nin ilk altı ayında 600 bin elektrikli ısıtıcı satıldı. Satışların, geçen yılın aynı dönemine göre yüzde 35 arttığına dikkat çekildi. Berlin'de elektrikli ürünler satan Eisen Doring mağazasının sahibi Frank Doring, AA muhabirine yaptığı açıklamada, "son iki ayda elektrikli ısıtıcıların satışında büyük artış yaşandığını ve ellerindeki ısıtıcıların tükendiğini" söyledi. Alman toplumunun daha kış gelmeden olası enerji krizi için kendi kafalarında ürettikleri sıkıntı modeline endeksli olarak yeni çözüm yollarına yatırım yaptıkları gözlendi.

Son yapılan araştırmalara göre ülkedeki ısıtıcı çeşit ve modellleri konusunda oldukça spekülatif pazarlar oluşurken bu alanda ilginç fırsatçıların da ortaya çıkabileceği belirtiliyor. Ancak bilinen şu ki, yeni bir ısıtıcı pazarının oluştuğu ve çok sayıda satış yapılacağı şeklindedir.

Her yıl eylül ayı başların-dan itibaren piyasaya çıkan ısıtıcıların bu yıl Mayıs ayından itibaren satışa sunulup çok sayıda ürünün elden çıkmasından da anlaşılıyor ki, Almanlar hazırlıklarını şimdiden yapıyorlar. Alman hükümetinin enerji tüketiminin azaltılmasını istemesinden sonra insanların, “gaz tedarikinin azalması ya da fiyatının daha da artması durumunda daha çok elektriğe bel bağlamak zorunda kalmaktan endişe duyduklarını beliriyorlar.

Elektrikli ısıtıcı arayan bir Alman müşteri Alman hükümetinin enerji tüketiminin azaltılmasını istemesinden sonra, “gaz tedarikinin azalması ya da fiyatının daha da artması durumunda daha çok elektriğe bel bağlamak zorunda kalacağız. Ortaya çıkan zorlukar karşı sında bu kış inşallah tek başımıza kalmayız” seklinde  endişelerini belirtiyor.     

Yine bir başkası ise, “Korkum şu ki bu kış büyük sorunlar yaşanacak. Isıtıcı  olmazsa, evde biri sağlık sorunları yaşıyorsa, en azından sıcak bir banyo gerekecek. Bunu nasıl başaracağız, inanın şu an endişeliyim. İşte bu yüzden acilen bir elektrikli ısıtıcıya ihtiyacım var" şeklinde konuşurken,  Almanya'da öğrenci olan bir genç de elektrikli ısıtıcı alıp almayacağı soruldu ğunda, “Herkesin bunu almaya parası yok. Ama parası olanın alması gerektiğine inanıyorum” şeklinde konuşuyor.

Rus gazını Avrupa'ya taşıyan önemli hatlardan olan Kuzey Akım doğal gaz boru hattı üzerinden gaz sevkiyatının "teknik nedenlerden ötürü" bahanesi ile azaltılması üzerine, petrol ve doğal gaz uzmanı Thomas O’Donnell, "Bu kış muhtemelen doğal gazda yüzde 30 eksiğimiz olacak. Bu da herkesin gaza ulaşamayacağı ve karneyle dağıtım olacağı anlamına geliyor. Tüketiciler etkisini hissedecek" ifadesini kullandı. Geçtiğimiz günlerde bir Alman medyasında “kışlık kazaklar da ısıtmayacak, mutlaka battaniye alın” tavsiyesi vardı.

Velhasıl Almanya kış aylarına çok ama çok stresli hazırlanıyor.

Bütün ajanslar son günlerde Türkiye’nin gıda krizini önlediğine yönelik haberleri veriyor. Bunlar elbette gurur verici. Olası bir gıda krizinin çözümüne ilişkin önemli bir adım olan Ûstanbul mutabakatı kapsamında tahıl ve gıda maddeleri, Ukrayna’ya ait 3 liman üzerinden emniyetli bir şekilde Ûstanbul ve Türk boğazları üzerinden denizden nakledilecek. Konunun sevk ve idaresi İstanbul’da kurulacak Müşterek Koordinasyon Merkezi’nden yapılırken, Türkiye tüm ticari gemilerin kontrolünü gerçekleş tirecek.

Büyük ölçüde Rusya ile Ukrayna tarafından karşılanan dünyadaki tahıl arzı, iki ülke arasında şubat ayında başlayan savaş nedeniyle sekteye uğradı. Ukrayna limanlarında kalan gemiler nedeniyle tahıl ve diğer gıda ihracatın daki duraksama, küresel riski artırdı. Açlık ve güvenlik sorunu anlamına gelen krizin çözümü için Ukrayna’da bekleyen 25 milyon tondan fazla tahılın sevkiyatı için limanlarda bekleyen tahılın denizden emniyetli şekilde sevkine yönelik "koridor" fikri oluştu.

Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan'ın, Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin ve Ukrayna Devlet Başkanı Volodimir Zelenski ile görüşmelerinin ardından Türkiye harekete geçti. Kamuoyunda "kırmızı hat" olarak nitelendirilen Türkiye ile Ukrayna ve Rusya arasında doğrudan temas hattı hayata geçirildi.

"Kırmızı hat" diplomasisi çerçevesinde ülkeler birer general belirledi. BM'nin de bir görevlendirme yapmasının ardından görüşmeler, ikili olarak başladı. Bu kapsamda 21 Haziran'da Moskova'da atıldı. Moskova’da yapılan askeri heyetler toplantısı sonrası "Azov Concord" gemisi, Mariupol’dan ayrıldı. Böylece Ukrayna limanlarından ilk gemi ayrılmış oldu.

İnsanlığın ortak geleceği ile ilgili çok önemli kararların hikayesi işte böyle süregeldi. Burada Türk hariciyesinin önemi bir defa daha ortaya çıkıyor. Ortadaki başarının çok önemli tarafıda bütün gücü ile inisiyatifi eline alan Cumhubaşkanı Erdoğan’dır. Rusya - Ukrayna krizinin en başından beri tarafsızlığını ilan eden Türkiye şu an her iki tarafın da en güvendiği ülkedir.

Türkiye, Rusya ve Ukrayna savunma bakanlıklarına bağlı askeri heyetlerle BM heyetleri 13 Temmuz’da İstanbul Kalender Kasrı'nda ilk toplantıyı gerçek leştirdi. Ertesi hafta ise Cumhurbaşkanı Erdoğan'ın himayesinde BM Genel Sekreteri Antonio Guterres'ın katılımıyla "Tahıl ve Yiyecek Maddelerinin Ukrayna Limanlarından Emniyetli Sevki Girişimi Belgesi" taraflar tarafından imzalandı.

Bu durum Türkiye'nin diplomasi başarısıdır. Dünya kamuoyu tarafından memnuniyetle karşıla-nan anlaşma ile ihraç edilecek tahıl ve benzeri gıda ürünlerinin Ukrayna’ya ait 3 liman üzerinden emniyetli bir şekilde denizden nakliyatının yapılacağı belirtildi. Odessa, Çernomorsk ve Yujniy limanlarından yapılacak sevkiyatı içeren mutabakatla ilk olarak BM ve taraflarca belirlenen sayıda temsilci ile İstanbul’da Müşterek Koordinas yon Merkezi'nin hayata geçirileceği belirtildi. Ûstanbul’da onay-lanan uluslararası program dahilinde söz konusu limanlara intikal eden, giren ve çıkan gemilerin kontrolü sağlanacak. Gemilerin koridordan intikali taraflarca da uzaktan en sıkı şekilde takip edilebilecek.

İnsani maksatlı olması esas alınacak faaliyet kapsamında Türkiye, tüm ticari gemilerin kontrolünü yapacak. Türkiye’nin başarısı ile bütün dünyada mil-yarlarca insan da gıda kıtlığı riski yaşamayacak.

Son günlerde Avrupa’nın her türlü enerji ve stratejik ihtiya cı için açılan tartışmalarda içinde Türkiye’nin mutlaka bir şekil de yer alıyor olması dikkat çekici. Türkiye karşıtı odakların Türkiye’nin AB ülkeleri için oldukça önemli olduğunu söyleyebilmek adına Türkiye aleyhtarı cümleler kurmak için kendilerini zorladığını görüyorum. Kısaca bir cümle kurmam gerekirse, ne Türkiye’yi kendilerine yaklaştır mak istiyorlar, ne de Türkiye’den vazgeçebiliyorlar.

Rusya-Ukrayna krizinde başlangıçta Türkiye’nin kendilerinden ayrı bir politika izlemesinin büyük bir politik çıkmaz olduğunu, bu alanda Türkiye’ye müsade edilmemesi gerektiği ve Türkiye’nin AB ruhuna ihanet ettiğini belirtecek kadar ileri giden Avrupa borazanları, Türkiye’nin izlediği “Komşular arası taraf tutmama” politikasına alışmaya mecbur kaldılar. Türkiye Íubat ayında tüm Avrupa ile birlikte krizde Rus karşıtı bir politika izlese idi, ortaya çıkabilecek yeni sorunlar Avrupalıları zaten ilgilendirmiyordu.

Bir defa Suriye’de bozulacak Türk - Rus ilişkilerinin varacağı boyut batı başkentlerindeki hiç bir siyasetçiyi ilgilendirmiyor. An itibarı ile Ûngiltere’nin tilki siyasetçilerinden başka hiç kimse bu konuda üç adım ilerisini düşünebilecek kapasitede değil. Türkiye taraf olsaydı, güneydeki kargaşanın boyutu çok derin olacaktı. Olası her türlü kargaşa ve senaryo sadece ve sadece bir ülkenin, en güçlü ülkenin işine yarayacaktır. Çünkü dünyanın süper gücü yeni bir oyun kurabilmesi için onlara kaos coğrafyaları gereklidir. Ancak oralarda oyun kurup, sınır çizip kendi hayallerini ortaya koyabilirler. Emperyalizmin bölüp, parçalayıp yutabilmesi için sürekli tekrarlanan oyun da budur.

Avrupalıların şaşı bakışının bir diğer noktası ise ortaya çıkan tahıl koridorundaki Türkiye’nin başarısıdır. Türkiye’nin ortaya koyduğu çabaların önemini anlayabilmek adına özellikle BM Genel Sekreteri António Guterres’in sözlerine kulak vermek gereklidir. Uluslararası siyasetin en saygın diplomatların dan olan Guterres, “Eğer ki bu anlaşma yapılıp, bu koridordan tahıl çıkarılabiliyorsa, bunun arkasında Türkiye’nin bitmez tükenmez enerjisi vardır" şeklinde konuşmaktadır.

Dünya enerji krizi Avrupa ülkelerini tir tir titretmektedir. Bu kışı nasıl geçireceğini bilmeyen ülkeler kapı kapı gezmektedirler. AB’nin Alman asıllı komisyon başkanı von der Leyen ve Belçika asıllı AB  Konseyi Başkanı Charles Michel geçtiğimiz hafta Bakü’ nün kapısını çalarak  enerji ve gaz arayışındaki çabalarını yana yakıla Aliyev’e anlattlar. Ûlginçtir Azeri lider kendilerine iyi hoş ta, gidin Türkiye ile konuşun önce dedi. Neden dediklerinde aldıkları cevap basit idi; “Öncelikle stratejik olarak boru hatlarının yolu Anadolu’dan geçiyor. Ayrıca, Azeri gazını Avrupa’ya taşımak için planlanan TANAP projesinin ana ortağı Türkiye’ dir ve bu ülke enerjinin dağıtımında  söz sahibidir” şeklinde cevap verilerek kendilerine “Günaydın” denildi.

Batı artık şunu anlayabilmeli, ikinci lig devletler kendi politikalarını ortaya koyarak büyüklerin baskısına direnemediği müddetçe dünya barışı temin edilemez. Belli ki, Emperyalizmi sorgulamayan halklar bu kış çok üşüyecekler.

Son zamanlarda yaygınlaşan sokak röportajı türünden programlarda mikrofonu kapan istediği gibi konuşuyor; asıyor, kesiyor, dünyaya nizamat veriyor. İzlenme sayısını arttırmaktan başka düşüncesi bulunmayan Youtube ve benzeri kanallarda bu söyleşiler özensiz ve sorumsuz şekilde yayınlanıyor ve kısa sürede de büyük sayılarda izleyiciye ulaşıyor.

Yurt dışındaki insanlarımızın gurbetçi mi, diaspora mı, yoksa Avrupa Türkleri mi oldukları üzerindeki fikir cimnastiği sürerken literatürümüze gürültülü bir şekilde ‘Gurbetçi Düşmanlığı’ kavramı girdi. Son zamanlarda bilhassa sosyal medyadaki rüzgarlar medyaya da yansıyınca duyarlı çevreler ‘Türkiye’de oluşan ve yükselen bir gurbetçi düşmanlığı mı var?’ sorusu etrafında kafa yormaya ve tartışmaya başladılar.

İşin aslı; kendilerinin yurt dışında yaşadığını söyleyen bazı kişilerin sosyal medyada gittikçe artan şekilde Türkiye’de yaşayanları kadir kıymet bilmezlikle, vefasızlık-la, nankörlükle hatta ihanetle suçlamalarına karşı oluşan belli tepkilere dayanıyor. Durup dururken Avrupalı Türkleri hem de alay edercesine Türkiye’nin iç siyasetine karıştırmak öncelikle onlara karşı yapılan en büyük nezaketsizliktir. Avrupalı Türkler bilsin bilmesin maalesef ağzına uzatılan mikro-fona her şeyi konuşmaya mecbur olduğunu sanarak konuşuyor da konuşuyor. Oysa burada yapılan röportaj gevezeliğine verilen görgüsüzlük ve boşlaflardan başka birşey değildir.

Gerçekten gurbetçi veya gurbetçi olduğunu söyleyen kişiler tarafından dile getirilen bazı iddialara bilhassa muhalefete mensup kesimlerce tepki gösteriliyor. Çünkü bazı konuşmacılar; Türkiye’de her şeyin çok güzel olduğunu, ucuzluğun hüküm sürdüğünü, herkesin çok rahat yaşadığını, lüks restoranlarda adım atılacak yer bulunmadığını, alış veriş merkezlerinin hakeza aynı durumda olduğunu, işin çok, ancak tembellerin çalışmak istemediğini, özetle hayatın çok ucuz, rahat ve güzel, her şeyin dört dörtlük olduğunu söylüyorlar. Buna bağlı olarak da ‘asgari ücretle geçinemiyorum, çocukların okul masraflarını karşılayamıyorum, kiramı ödeyemiyorum, birikim yapamıyorum’ diye dert yananlara saldırarak onların yalancı, nankör, tembel, şer odakların uzantısı olduğunu iddia ediyorlar.

Bunlara tepki gösterenler ise cepte Eurolarla tatile gelip, Türk parasının değer düşüklüğünden yararlanarak iyi bir tatil yapanların bu davranışlarını cehalet ve iktidar yalakalığına bağlıyor ‘madem öyle hadi gelin burada yaşayın, neden 3-4 haftalık izinden sonra hemen Avrupa’ya kaçıyorsunuz’ diyorlar. Hızını alamayan bazıları ise yurt dışındaki insanlarımız hakkında yıllardır dile getirilen peşin hükümleri dillendirip ‘Sizi gidi pis Alamancılar!’ nakaratına sarılıyorlar.

Gerçek şu ki Avrupa’ya işçi göçünün başlamasıyla birlikte yurt dışındaki insanlara karşı bir kıskançlık, bir çekememe, bir kompleks daima var olmuştur. Ancak bu dar çevrelidir ve üzerinde derin sosyolojik tahliller gerektirecek seviyede olmamıştır. Köyden çulsuz çıkıp iki sene sonra izne geldiğinde neredeyse köyün ağası gibi görünen, tafra satan ve belki de hava atan kişilere karşı bu tip antipatik duyguların varlığı tabiidir. Ancak ne kadar şiddetli olursa olsun bu duyguların ‘düşmanlık’ denecek bir seviyede ele alınması herhalde ilk defa vuku bulmaktadır. Eskiden de yurt dışındaki insanlarımız arasında iktidardan yana veya muhalefetten yana görüş beyan edenler bulunurdu ancak bunlar hiçbir şekilde gurbetçi düşman-lığına dömüşmezdi. O nedenle 60 yıl sonra geldiğimiz bu nokta ilginç olduğu kadar ürkütücüdür.

Bence bu durum, son yıllarda Türkiye’de hızla yükselen kamp-laşma ve siyasetteki ‘düşman yaratma ve onunla savaşma’ şeklindeki yanlış dizaynının sonucudur. Tam bir kabilecilik tavrıyla bizden olanlar melâike muamelesine tabi tutulurken; rakiplerini yok sayma, aşağılama, her türlü hakaret ve saldırıya layık görme, dışlama ve şeytanlaştırma, ezme ve yok etmeye endeksli siyasi mücadele anlayışı, sadece politik sahnede ölçülerin dağılmasına değil, vatandaşların birbirleriyle münasebetlerinde de büyük kırılmalara sebebiyet vermektedir. Türkiye’de aile fertlerinin birbirleriyle ve akrabalarıyla, komşuların komşularıyla, ayrı görüştekilerin ayrı görüştekilerle, değişik partililerin değişik partililerle, başka inançtakilerin başka inançtakilerle münasebetlerinde gerilim ve düşmanlığı ön plana çıkaran bu yanlış ve tehlikeli tavrın, gün gelip yurt dışındaki insanlarımızı da kapsama alanı içine alması kaçınılmazdı. Siyaset sahnesindeki kirlilik ne yazık ki sistemli şekilde yaygınlaşmakta ve derinleşmektedir.

Bu, sürebilir veya sürdürülebilir bir süreç değildir. Siyaset ve toplum hayatımızın hızla normal kodlarına dönmesi gerekmektedir. Bu hususta yeri ve konumu ne olursa olsun herkese düşen görev ve sorumluluklar vardır. İnsanımız siyasette uzlaşma ve yumuşama beklentisi içerisindedir. Ya aklımızı bir an önce başımıza alarak güzel bir geleceğe yönelmeli veya kendimizi gelmesi kaçınılmaz yıkıcı rüzgarların ve sellerin tahribatına hazırlanmalıyız.

Avrupa genelinde havalimanlarında çalışan sayısı azalırken, yolcu ve uçuş sayılarının artması, uluslararası yolcuların bölgeye seyahatini çileye dönüş türmeye devam ediyor.

Tatil sezonunun başlamasıyla hazirandan bu yana bölge ülke-lerinden karşılıklı olarak artan uluslararası uçuşlar, Kovid-19 nedeniyle personelin azaldığı ve mevcut çalışanların grev yaptığı birçok havalimanında krize yol açtı.

Çok sayıda ülkenin uluslararası havalimanlarındaki giden yolcular bölümünde bilet kontrolü ve bagaj yüklemelerde uzun kuyruk lar oluşuyor, gelen yolcular kısmında ise bagaj alımları için uzun süreli beklemeler yaşanıyor.

Brüksel Havalimanı'ndan bir gün boyunca uçak kalkmadı

Bir aydan fazladır bazı personelin grev yaptığı havalimanlarında ise uçuş iptalleri mey-dana geliyor. Belçika'daki Brüksel Havalimanı'nda 20 Haziran'da güvenlik görevlile-rinin greve gitmesi nedeniyle bir gün boyunca yolcu uçağı kalkamadı. Yolcuların ve bagajların güvenlik taraması yapılamadığı için Brüksel Havalimanı'ndan gidiş yönlü uçuş gerçekleştirilemedi. Havalimanı o gün için sadece gelen yolcu ve kargo hizmeti verebildi. Haziran ortasında da Ryanair'in yanı sıra Brüksel Havayolları çalışanları 3 gün boyunca grev yapmış, Brüksel Havalimanı'nda 500'den fazla sefer aksamıştı.

Amsterdam Havalimanı'nda uçuşların yüzde 41,5'inde gecikme yaşandı

Hollanda'nın Amsterdam Schiphol Havalimanı yetkilileri nisandan bu yana devam eden yoğunluğa çözüm bulmakta zorlanıyor. Hollanda Kraliyet Havayolları KLM'nin yer hizmetleri görevlilerinin 23 Nisan sabahı başlattığı grev sona ermesine rağmen Amsterdam Schiphol Havalimanı'nda valizlerin birikmesi, gecikmesi ve kaybolması sorunu hala çözülemiyor.

Çok sayıda uçuşun iptal edildiği havalimanındaki uçuşların bir kısmı Rotterdam ve Eindhoven şehirlerindeki çevre havalimanlarına kaydırılıyor.

CNN Travel’in 26 Mayıs-19 Temmuz tarihlerindeki uçuşların rötar durumuna göre oluşturduğu "en problemli havalimanları" listesinde dördüncü sırada yer alan Schiphol’de belirtilen tarihlerdeki uçuşların yüzde 41,5'inde gecikme yaşandığı kaydedildi.

Zürih Havalimanı'nda her gün 250 bagaj sahibine verilemiyor

İsviçre'de okulların tatile girmesiyle birlikte çok sayıda ailenin bir anda yurt dışına seyahat etmesi, ülkedeki havalimanlarında işleri büyük oranda aksattı. Uçuş yoğunluğundan en çok etkilenen Zürih Havali- manı'nda personel yetersizliği ve bazı uçuş iptalleri dolayısıyla 29 ve 30 Haziran'da bagaj alım kısmında 750 bavul yığıldı. Bunun yanı sıra havalimanında bagaj hizmetlerindeki aksamadan ötürü her gün ortalama 250 bagaj sahibine teslim edilemezken, an itibarıyla 1700'ün üzerinde bagaj, yolcusuna teslim edilmeyi bekliyor.

Almanya'da 2 binden fazla uçuş iptal edildi

Alman Havayolu şirketi Lufthansa Havayolları, ağustos sonuna kadar Frankfurt ve Münih kalkışlı ya da varışlı 2 bin uçuşunu iptal ettiğini bildirdi. Uçuş iptallerinin hava yolu şirketi ve havalimanı çalışan sayısının eksikliğinden kaynaklandığı kaydedildi. Lufthansa, haziran ayında da uçuşlarının yüzde 4'ünden fazlasını iptal etmişti. Kovid-19 salgını sırasında çalışan sayısını 4 bin azaltan Frankfurt Uluslararası Havalimanı'nda (FRA) temmuz ayı itibarıyla yapılması beklenen uçuşların yüzde 7,8'i iptal edilirken, yüzde 68'inde gecikme yaşandı. Binlerce valizin üst üste yığıldığı havalimanında yönetim, seyahat edenlerden renkli ve dikkat çekici bagajlar tercih etmelerini istedi. Öte yandan, Köln-Bonn Havalimanı'nda, uzayan yolcu kuyrukları ve yığılan valizlerle benzer görüntüler yaşandı.

Havalimanlarındaki personel açığını kapatmak isteyen Alman hükümeti, Türk işçileri çözüm olarak gördü. Bu ayın başında Almanya ile Türkiye arasında imzalanan ikili anlaşma ile Türkiye’den gidecek "misafir işçiler" ile özellikle bagaj alım ve taşımadaki işçi açığının kapatılması bekleniyor. Ancak bu yöntemin, işçi alımlarındaki sıkı güvenlik kontrolleri nedeniyle haftalar alabileceği belirtiliyor.

İngiltere'de bilet satışlarına kısıtlama getirildi

Kovid-19 önlemlerinin kaldırılması sonrası artan yurt dışı uçuşlarını karşılamak için yeterli sayıda personele sahip olmayan Heathrow Havalimanı'nda yönetim personellerin hızlı bir şekilde işe alımında başarısız oldu.

Kaynak: AA